-
Czytam coś i nie wiem co powiedzieć, chociaż tyle słów się ciśnie. Kurczę... za dużo się ciśnie. Więc narazie tylko je sobie pomyślę.
Przypominam sobie coś takiego...
-Dlaczego to oglądasz?
-Bo wtedy widzę, że są jednak ludzie którzy mają gorzej niż ja.
Nie tylko się widzi, ale także słyszy.
Dzisiaj słyszałem, jak pewna pani klarowała dwóm chłopaczkom w wieku koło 4 i 7 lat na oko, jak to ich tatuś będzie miał dziecko z panią. Oczywiście wszystko z odpowiednimi komentarzami, których chłopcy nie mogli zrozumieć. Ale oczywiście napewno kiedyś to odniesie skutek odpowiedni.
Oczywiście... nie popieram tego, że ktoś ma na boku dziecko z panią, ale czy to co ta mamusia robiła jest napewno dobre?
Nie chce mi się gadać, więc tylko wklejam, a każdy niech sobie zobaczy, co zechce.
Pomijając wszystko inne...
Czasem mam taką chęć... Taką gwałtowną, nieprzemożną, niepohamowaną, nieokiełznaną chęć powiedzenia komuś... kocham Cię.
Nawet nie chodzi o odwzajemnienie samych słów. Ja wiem... kłóci się to z filozofią singla, ale czasem trzeba coś przyznać przed sobą. Ja wiem, że to dzisiaj i jutro, za dnia, już tego nie będzie. To nie są słowa, które nagle wpadają do głowy. Mam to od lat. Tak mocno chcę... A singlem czuję się od kilku miesięcy. Od kiedy się pogodziłem.
Ludzie, którzy czują własną słabość są żałośni. Imają się wszelkich sposobów, żeby dodać sobie wartości. Są wredni, złośliwi, perfidni... Zaślepieni w nienawiści.
Trochę mi ich żal, jak każdego, kto jest umysłowo ułomny.
To jest konkretnie powiedziane o konkretnych osobach, więc proszę nie brać tego do siebie. Mam nadzieję, że tylko ja na takich trafiłem. Nikomu nie życzę.