Co jakiś czas powtarza się ten sam sen. Więc go opiszę, żeby potem porównywać szczegóły.
Pojawiam się w jakimś wymarłym mieście. Nie jest typowe, jak filmy przyzwyczaiły do widoku budynków bez szyb, z odrapanymi ścianami, starymi gazetami gnającymi z wiatrem po dziurawych ulicach. Nie. Jest czyściutko, schludnie, białe ściany, drzwi i okna na miejscu. Nawet słońce. Tylko ludzi brak. No więc pojawiam się tam i zaraz bierze mnie w niewolę jakiś gad - jakby dinozaur. Przywiązuje żółtym sznurkiem do podpory mostu i od tej chwili czekam na zjedzenie. Co jakiś czas czuję jego człapanie i widzę gdzieś daleko, między budynkami, migający ogon gada. Potem nagle w zasięgu wzroku pojawiają sie ludzie, których gadzisko łapie i wnet uśmierca układając pod ścianami budynków. Niektórych zjada. Gadzisko nie jest padlinożerne, więc nie wiem po co magazynuje trupy. Inna sprawa, że one się nie psują, więc może mój czas szybko nie nadejdzie. Tym bardziej, że żywych ludzi pojawia się coraz więcej. Nagle potwór dostrzega mnie i podchodzi. Zaczynam do niego mówić jakieś durne teksty, co go strasznie denerwuje. Wręcz się spienia, macha łapą, jakby chciał mnie drapnąć, ale tylko przecina jeden sznurek.Więc przestaję go wkurzać i siedzę cicho. Odchodzi, jakby nie zauważył, że przeciął sznurek, a ja zaczynam się wyplątywać. Uciekam i chowam się w jakimś budynku. Gad zobaczył, że mnie nie ma. Nie wiem jak zobaczył, bo siedzę w jakimś pomieszczeniu, a wydaje mi się, że widzę, jak kręci głową z niezadowolenia. W ogóle to on jakiś ludzki jest. Cwany strasznie i jakby myślący. Chodzi po budynku kolejno zaglądając do pomieszczeń, a ja wychodzę przez okna, chodzę po gzymsach, żeby dostać się do tych, które już spawdził. Nieraz widzę jego cień pod drzwiami i słyszę jak próbuje mnie wywąchać. Zaczyna pojawiać się ulga od strachu inawet dzika przyjemność z zabawy i robienia gada w jajo. Trwa to do przebudzenia. Chwilami staje sie trochę nudne. Co zauważyłem, to po tym śnie zawsze szybko się budzę. I zwykle przed budzikiem. Dzisiaj 7 minut.