-
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
Kolejna noc w deszczu. Czuję krople odbijające się od barierki. Wilgoć w powietrzu jakby ta sama co na moich ulubionych Mazurach. W tym roku nie zajrzę tam. Będę tęsknić. Do tego jestem przyzwyczajony. Poradzę sobie. Przywołam kilka zdjęć, wspomnień i innych... półśrodków. Ale będę tęsknić... pomęczę trochę klawiaturę, ciężko będzie zasnąć, a jak juz się uda...
rano wstanę, jak nowy. może... aby do nocy i oby znów padał deszcz i było wilgotno, jak na Mazurach.
Tylko to mi się w tym nowym blogu podoba.
Właściwie to wielu rzeczy żałuję i stąd to.
Właściwie to ja nie wiem jak z tym...
Jak się jest przebojowym, pozbawionym lęków i ograniczeń, to się świat zawojowuje... Tak... I po pewnym czasie już stoi się przed ścianą, na której napisane... "nic nowego pod słońcem"... nie wymyślisz.
A kiedy jest się spokojniejszym, dłużej zastanawiającym nad każdym krokiem... czasem nie robiąc go... wprawdzie nie dojdzie się do granic... a może to i lepiej, bo mgła zawsze bardziej tajemnicza, niż stanie w cieniu muru nie do przebycia...
No więc, nie robiąc tych kroków... jakby marzenia się ma... pragnie się więcej, bo mniej się zdobyło przebojowością. Mniej się odkryło i mniej zudzeń straciło. Mniej razy po dupie dostało i w ogóle jakoś tak... wrażenie, jakby więcej przed było...
niż spierdzielonego za...
Zawsze sobie potrafię wytłumaczyć... Ale nadal więcej mam przed sobą, niż za...
Choć inny mur już widać w oddali.