Bez tytułu

Czasem lepiej mnie zostawić w taki dzień. Sam siebie bym zostawił, a jednocześnie bardziej potrzebuję jakiegoś, przynajmniej, słowa. Wiem, że mi odbija. Gromadzi się to wszystko tygodniami i tylko czeka na chwilę, żeby ujść. Powstrzymywanie się przed odruchami świadczy o człowieczeństwie? Nie jestem dobrym człowiekiem nie powstrzymuję się przed odruchami. Na pewno nie przed takimi. To jakby czas oczyszczenia. Nieraz się wstydzę, czasem czuje ulgę. Najczęściej chciałbym, żeby mnie ktoś przytulił. Delikatny facet jestem. Wrażliwy na przytulenie. Wtedy słyszę ten szum w uszach, jak zawsze, kiedy żywiej krew krążyła... Mam pretensje do siebie o takie dni. Wiem, że się boję i dlatego bliscy mnie nie czują. Mam jakichś bliskich?